Hop Hop paardje Hop ……..
Wie kent dat niet Hop Hop paardje Hop paardje in galop, ik denk dat iedereen dit wel kent het wiegelen op de knieën van je vader of je moeder of iemand anders, maar wat de meeste niet weten zijn dit vaak wel de begin
Beginners met paardrijden
fase van de aankomende ruiters, want welke ruiter vind het nu niet heerlijk om te galopperen op zijn paard, of op het paard waar je dan op rijd, ik weet van mijn zelf dat ik de galop eigenlijk wel een heerlijke gang vond, dat licht rijden dat begreep ik in het begin nooit zo goed…. geen zorgen nu weet ik het wel en ik hoef ook niet meer te kijken of ik wel op het juiste been licht rij, dit voel ik nu vanzelf.
Het is ook echt een heerlijk gevoel om lekker te rijden met je paard, en één te zijn met je paard, ik weet dit gaat echt niet vanzelf hier gaat echt heel veel tijd in zitten, ik vind het zelf altijd zo leuk om te kijken naar een kinder les,
Ruitertje in de dop
hoe ze de beginselen van het leren paard rijden onder de knie te krijgen, vaak steken er wel een paar ruitertjes er boven uit en dat zijn dan natuur talentjes, soms ben ik als oudere wel jaloers op deze kinderen ze zijn vaak nog onbevangen en niet bang om te vallen, nu ik zelf ouder word voel ik vaak aan mezelf dat dit soms een probleem is, dat ik niet meer zomaar op alle paarden stap, behalve mijn eigen paard natuurlijk want haar ken ik nu door en door.
Talent in de dop…
Ja die zijn er zeker de jonge ruiters die beginnen op een paardje bij de manage of een pony van een vriendin of een vriend dat slaat vaak zo goed aan dat ze op een zeker moment een eigen paardje willen…. Of ruiters die bij een manage verder komen omdat de eigenaar wel wat ziet in deze persoon , en bieden dan ook wel een paard aan zodat hij of zij deze dan kan uitbrengen op de wedstrijden, en dan ter compensatie van les geven aan kinderen of helpen op stal, want de ene dienst is de andere waard, sommige ruiters hebben dit geluk.
Maar de ruiters die dan zelf een paard hebben….willen ook graag les!…. in het begin kun je veel dingen leren van een vriendin, vaak ga je dan ook samen met je vriendin, onder de man naar een ruiterclub.
Wat ik zelf ondervond is dat je maar een kwartiertje aandacht kreeg als je geluk had over de hele les… ik luisterde ook altijd wat de instructrice aan de andere ruiters vertelde, en keek dan naar me zelf of ik het wel goed deed.
Maar ik kwam er achter dat ik toch meer aandacht nodig had dan alleen maar wat ik in de les kreeg.
De zoek tocht naar …… een instructeur
Een goede instructeur
In het begin was ik erg blij met alle tips die ik kreeg van een ruiter, en dat zijn er veel hoor , maar ieder op zijn manier… met sommige,´´ was ik het echt helemaal niet eens… dat streek tegen mijn haren in, want ik wilde mijn paard nooit pijn doen… maar ja ik maak me eigen er ook schuldig aan dat ik mijn paard heb geslagen met een zweep omdat ze niet luisterde!!( dacht ik )…. Nu ik ouder ben en mij zelf heel erg hebt verdiept in de paarden en de rijkunst, weet ik wel beter…… niet dat ik zonder zweep rij, nee daar rij ik nog steeds mee , maar die gebruik ik alleen om haar aan te tikken zodat ze weet dat ze even wat meer moet doen… zoals met wijken voor het been, wijk ze voor mijn zin niet genoeg dan tik ik met mijn zweep achter mijn been of op haar flank , en dan weet ze dat ze meer moet wijken……. Klink mooi hé´´ maar daar is nu zo´n vijf jaar training aan vooraf gegaan´ met veel liefde en geduld.
De instructeurs waar ik veel van heb geleerd zijn er heel wat en bij elke instructeur kreeg ik weer iets nieuws mee, de instructeur waar ik toen der tijd veel aan had was Mevrouw Klomp deze dame gaf eigenlijk geen les op de stal waar ik stond, waarom niet… zij vond als ze bij haar eigen paard was, ze geen zin had om vragen te beantwoorden van klanten waar ze les aan gaf… en zich kon ontspannen bij haar eigen paard zodat ze zich kon concentreren op haar paard, als ze die aan het verzorgen of aan het trainen was… nou ik vond dit altijd een hele goede instelling en kon het ook begrijpen, zij reed met haar eigen paard toen Z1… En mijn god´´wat heb ik veel geleerd van haar, maar ook mijn gevoel van rijden het omgaan met m,n eigen paard, ik keek ook graag naar haar als ze haar paard aan het trainen was.
Maar je vraag je zelf af…..denk ik, waarom gaf ze jouw dan wel les op haar eigen stal, ik zal het je vertellen….. Zoals gewoonlijk zat ik op mijn paard en ik reed haar alvast los voor de les, ik stap dan gemiddeld een kwartier voor aanvang privé les op mijn paard, dan is mijn paard warm maar ik ook.
Onder tussen kwam mevrouw Klomp waar ik later dus les van kreeg op stal, dus mijn stal genote, ze vroeg aan me heb je zo les, ik zij… ja als het goed is moet ze zo komen, ik vroeg aan haar… weet jij hoe laat het is toevallig, ze zij hoe laat het was en ik kwam er achter dat ik dus al langer op mijn paard zat
Instructeur halve werk
en mijn les gever dus niet zou komen, dit was al de zoveelste keer… ze zal wel weer wat hebben.
Ik ben ondertussen even verder gegaan met rijden .
Toen ik klaar was met rijden liep ik de stal in om Challenge af te zadelen, mevrouw Klomp kwam op mijn af en vroeg, geen les vandaag … ik zij nee zo te zien niet ze is weer niet gekomen…. Ze zag de teleurstelling op mijn gezicht…… Ze zij hoe zou je het vinden als ik je een keertje les geef, ik keek haar erg verbaast aan en zij … maar je geeft toch geen les op stal.. Nee zegt ze eigenlijk niet maar ik vind het toch zo sneu voor je als ze weer niet komt opdagen om je les te geven, en dan de teleurstelling te zien bij jouw en je paard …hoe dat zo mijn paard !!! … ja zie je dat dan niet … nee … ze zegt .. Jouw spiegel is je paard ik zie aan je paard dat je teleur gesteld ben maar je paard is ook teleur gesteld mmmm……Dit had ik nog nooit eerder gehoord.
Maar ik vroeg haar… waarom zou jij mijn dan les willen geven en van je principe af stappen….Nou zegt ze dat zal ik je vertellen, ik vind jou en je paard zo’n leuke combinatie dat ik zie dat jij zoveel meer kan met je paard dan dit, ik wil je het graag leren hoe je dat doet, maar ook dat je verder komt in de wedstrijd dan de L. Nou zeg ik´´ voelde me wel vereerd dat iemand dit wilde doen… Mijn les geven en mij met mijn paard verder helpen dan de L.
Ik zij… daar verheug ik mij wel op om verder te komen als L Dressuur, ze was wel duurder als waar ik les van kreeg, maar elke cent was ze waard werkelijk waar.
De eerste les mijn god’’ kon ik wel paardrijden ja ik kwam er achter dat er zoveel meer was dan alleen rijden zoals ik had geleerd, ik begon te leren dat je je hele lichaam gebruikt om te rijden, je zitbeen knobbels ??? Mmm toen kwam ik ook er achter dat ik ondanks dat ik rechts handig ben, ik mijn linker zitbeen knobbel makkelijker kon gebruiken dan rechts!! En dat mijn linker been langer is dan rechts…. en ik rij dus altijd met een half gaatje langer op links dan rechts, zodat ik nu met mijn zitbeen knobbels een gelijke druk geef, wat een dingen allemaal niet anders waren als daarvoor…. ik moest werkelijk waar weer bijna opnieuw leren rijden.
De lessen ….. Als ik er nu weer zo aan terug denk… krijg ik weer een heel warm gevoel van binnen zo heerlijk en fijn, als ik er even niet uit kwam met mijn paard of het niet begreep, dan stapte ze erop en ging dan voelen waar het zat, ze kon dan… als ik er weer opzat precies vertellen wat ik moest doen, echt zo heerlijk om op die manier les te krijgen, we zijn ook toen binnen één jaar van de L naar de M2 door gestroomd, ik ben nooit een lintjes jager geweest ik vond mijn protocol altijd belangrijker dan de prijs, de prijs dat was mooi meegenomen en een beloning voor mijn trainen en les want dat bracht zijn vruchten af.
Dus een goede instructeur werpt zeker zijn vruchten af, het belangrijkste van alles is dat je een voldaan gevoel heb na je les, en weer nieuwe stof mee krijg omdat ook te oefenen tot je volgende les, wat ik ook belangrijk vond …. Dat je niet met vragen bleef zitten, dat had ik vaak met de andere waar ik les van kreeg wel, als ik dan vragen had zeiden ze…. Oh dat behandelen we de volgende keer wel‘’….. Maar het jammeren daar van was, dat ik het eigenlijk alweer vergeten was wat ik wilde vragen met de volgende les.
Goede instructeur…… Het halve werk!!
Dat is zeker een waarheid als een koe….. ik weet het gewoon, want wat ik van haar toen heb geleerd, breng ik nu nog dagelijks in de praktijk toe.
Welke ik zelf nu nog meer toegevoegde waarde vind hebben, is Marijke de Jong zij geeft les onder zadel maar ook aan de hand en zij noemt haar opleiding atletische rijkunst,zij verteld ook hoe dat zit over, jij bent de spiegel van je paard, en het paard is de spiegel van jouw, maar ook hoe je in balans moet komen met je paard, dat je doormiddel van een goede balans je paard ook langer heel houd.
Door dat je paard in balans komt kan je ook verder komen in de dressuur, want hoe meer je paard zich zelf draagt, hoe beter het paard de zwaardere oefeningen aan kan.
Dat klopte ook wel, want challenge kwam steeds meer in balans, en ik kon ook oefeningen doe met haar, waar ik daarvoor alleen maar van kon dromen”
Paardrijden is niet alleen een rondje rijden, maar ook het goed houden van je paard, kijken maar…. naar wat je paard kan… maar zeker naar…wat jij het paard leert en hoe, dat legt Marijke de Jong heel goed uit.
Marijke geeft ook les aan instructeurs die dan het geleerde stof weer
Marijke de Jong
kunnen over brengen aan anderen.
Ik weet dat de les tot een instructeur zo´n vier jaar duurt voor dat ze geslaagd zijn.
Wanneer zij geslaagd zijn krijgen ze ook een officiële diploma om dan les te geven op de manier van Marijke de Jong.
Ik ken veel lesgevers bij ons in noord-holland, niet dat ik les van deze personen heb gehad, maar ik kijk graag naar lessen van anderen , waarom… je steekt er altijd wat van op ik luister dan wat de lesgever zegt en kijk dan ook of de ruiter het goed uitvoert of begrijpt , maar ook of ik zelf dan het verschil kan zien…..of het dan ook werkt en het paard het uitvoert.
Ik zelf geef geen commentaar op de les, maar als iemand vraag aan me hoe ik het vond en mijn mening geef, dan heb ik het vaak goed gezien…. en nemen ze het meestal van me aan, en vinden het dan ook fijn dat ik heb gekeken, en ze een feedback kan geven op hun les, ik ben geen wereld wonder, en zo moet je me ook niet zien, maar ik vind het nu eenmaal heerlijk om te praten met mensen over paarden, omdat je dezelfde passie deel.
Ik had laatst een lesje aan de hand met mijn eigen paarden van Maaike Houter, zij traint op de manier van Marijke de Jong www.paardentrainingscentrumhouter.nl ik had haar gevraagd of ze een keertje langs wilde komen om te kijken of ik het wel goed deed met mijn paard, om aan de hand te trainen.
Maaike Houter
Ze was niet ontevreden en vond het best knap van me dat ik dit deed met de paarden.
Ik heb geen les van haar officieel, maar ik lees heel veel op het internet en bij haar site. Maar ook bij Marijke ik kijk ook heel veel filmpjes van de trainingen, en zo probeer ik dan het geleerde in de praktijk te brengen.
Wat ik ook fijn vind aan Maaike, dat zij vroeger ook op een andere manier heeft gereden, en zich zelf dan ook goed kan spiegelen met vroeger, want ja wij wisten in die tijd niet beter maar nu we ons veel meer verdiepen in het paard en het rijden is het een wereld van verschil geworden.
Dus ga je opzoek naar een instructeur of heb je nu een instructeur waar je niet verder mee komt… vraag je zelf af… wat zoek ik… wat wil ik…. wat wil ik bereiken met mijn paard, wat voor gevoel wil ik hebben als mijn les is afgelopen voldaan of met nog zoveel vragen, en wees niet bang als je een ander instructeur neemt.
Kijk eens hoe andere les geven aan andere ruiters bij jouw op stal, pas dat bij jouw of ben je toch opzoek naar dat speciale, want ze geven allemaal op de zelfde manier les, het is maar net of je een klik heb met die bepaalde instructeur.
Hoe zoek je dan verder, lees eens op het internet er zijn genoeg instructeurs die les geven, lees eerst op hun site hoe ze het doen en wat de referenties zijn en wat schrijven anderen over hun, je kan altijd een les nemen van iemand en als het niet klikt of je heb het gevoel van nee dit was het ook niet, schroom je dan niet om tegen die persoon nee te zeggen, het gaat om jouw en je paard je wilt graag meer, of je wilt door een bepaalde oefening komen waar jij op vast loopt, ik weet zeker dat je een instructeur vind die bij je past.
Paardrijden in het voorjaar
En als de prijs hoger is als waar je nu les van krijgt, weeg dan eens af wat is je meer waard.
€ 40,- betalen voor vier lessen waar je dan niet verder mee bent gekomen als daar voor, of meer betalen en met een voldaan gevoel en progressie in je rijden krijgen zonder vragen.
Maar als je de klik heb en het is een goede instructeur, dan moet je gewoon door gaan, en is het vaak een kwestie van tijd trainen en geduld om verder te komen, maar één ding wil ik je wel mee geven, blijf niet met vragen zitten, stel ze meteen!!
Ik wens iedereen die in de paarden zit met welke tak van de sport ook ,veel rij plezier toe, en dat je daar mag komen waar je wilt zijn, Marijke zegt ook, stel doelen en ga ze behalen.!!
bdcornerstore 